ทำตามระบบแล้วจะโชคดี

 “นั่นไงโฮสต์เริ่มทำภาระกิจได้แล้ว ทำให้เด็กหยุดร้องไห้และทำให้เด็กยิ้มมีความสุข”

 “ ห๊า ไม่ทำได้มั้ยอ่ะระบบฉันไม่ถูกกับเด็กเท่าไหร่”ตอนแรกคิดว่าตัวเองจะทำได้แต่พอได้ยินเสียงร้องนั้นเขากับเปลี่ยนใจกะทันทันที เขาปลอบเด็กไม่เป็นกลัวจะทำให้เด็กร้องไห้หนักกว่าเดิม

 “โฮสต์ต้องทำน๊าาา เชื่อระบบสิทำแล้วจะโชคดีและนี่ก็เป็นกฏข้อบังคับของระบบ”ระบบโน้มน้าวสุดแรงภาระกิจแรกจะล่มไม่ได้

 “เฮ้อ ก็ได้"ร่างสูงเดินเข้าไปหาเด็กน้อยอายุประมาณ7ขวับที่กำลังยืนร้องไห้อยู่ในสนามเด็กเล่น

 “เป็นอะไรไปคะ หือ คนสวยเอางี้ดีมั้ยตรงนั้นมีไอติมหยุดร้องไห้แล้วพี่จะพาไปเลี้ยงนะคะ”

 ระบบ??? ไหนโฮตส์บอกว่าไม่ถูกกับเด็กไง

        (ขอเปลี่ยนชื่อนิยายนะคะ)